De woonkamer

Huh? Waar had Micael het opeens over? Zijn Engels, slecht? Hoe kwam hij daar nou bij? Ze had toch helemaal niet gezegd dat zijn Engels slecht was? Alleen dat- Oh. Dat zijn accent leuk klonk. Maar dat was toch juist goed?! 'Oh no no!' bracht Rose snel uit, toen ze doorhad waar ze de fout in was gegaan. 'Your English is perfect, but I just love your accent. That's a good thing!' Misschien was het verstandig geweest om wat vaker onder de mensen te komen, nu bleek maar weer hoe slecht ze was in gesprekken voeren en hoe makkelijk ze mensen beledigde. 'A twin? Really? That's awesome!' Hoe leuk zou het zijn geweest als zij een tweelingbroer had gehad die ook zo van gamen hield als zij?! Dan had ze tenminste altíjd iemand om spellen mee te doen! 'Snowboarding sounds like fun too, but I think it's too hard for me, really. I mean like.. I've played snowboarding games before, but that's different. And so I thought it would be wise for me to start off easily, which means no snowboarding for me. I prefer being inside anyway!' Ho, wat een hoop gepraat opeens, normaal praatte ze niet zo gemakkelijk met nieuwe mensen.


ieh mijn engels gaat hier volgensmij volledig fout maar anyway. hahaha waarom praten we uberhaupt engels HAHA

(hahaha ja eigenlijk idk? ik ben er onbewust mee begonnen en nu is het zo.. maar boeie ik vind het wel tof!)


Micael fronste omdat hij moeite had om haar gebrabbel te verstaan. Gelukkig pikte hij toch nog enkele delen van haar gepraat op en leek daardoor niet helemaal een idioot.
"Oh, ok thank you." Zei hij een tikkeltje opgelucht. Dus het viel dan toch nog mee? En dat kwam van een echte Ierse! Hah! Wat was hij nu trots.
"So what do you do? The ice skating?" Na die hele uitleg over snowboarden en games wist hij nog steeds niks, hah!

'Nooo! The skiing!' antwoordde Rose meteen. Ze was zich er zelf niet helemaal van bewust hoe sullig dat was. Natuurlijk, snowboarden was veel cooler, maar wat was er nou mis met skiën? Ze was toch niet van plan veel naar buiten te gaan. Daarbij interesseerde het haar vrij weinig wat anderen van haar vonden, als zij plezier had was het toch goed? 'But, like I said, I prefer being inside. I hate the cold, but my brother forced me to go here so..' Als ze gewoon een keertje ging skiën was het toch goed? Ze had immers niet beloofd dat ze váker zou gaan skiën.

Micael lachte een beetje in de war, maar toch hartelijk. Oh ok! Skieën dus!
"Oh, I know that story! I took my sister here too. She can't snowboard well, but she said she will learn." Micael grinnikte even. Eh tja, hij had haar meegesleurd omdat ze weer middenin jongensdrama had gezeten en hij dacht dat ze misschien wel eens wat rust wilde, buiten de drukte van de stad en haar dagelijkse leventje. Al betwijfelde hij het of ze zich hier anders zou gaan gedragen. Hij hield van zijn zusje, maar toch... Soms was ze zo vreselijk!
"I see you don't like cold, you like hot!" Grapte hij, wijzend naar het vuur.

'Yeah, I do. I really don't understand why anyone would like to be outside when it's cold like this.. but whatever. They probably don't understand why I want to be inside either.' Sowieso vonden mensen haar meestal maar raar, maar ze kon er echt niet mee zitten. Het viel Rose op dat Micael het heel veel over zijn zusje had, wat haar nieuwsgierig maakte. Zouden ze veel op elkaar lijken? Dat zou in ieder geval alleen maar positief zijn, want ze vond Micael een lieve jongen. 'What is your sister like?' vroeg ze uiteindelijk maar. Als hij het niet wilde vertellen om wat voor reden dan ook zou hij het vast wel zeggen.

"You should come to Roma in the summer. Very hot!" Zei Micael enthousiast. En het was ook zo hoor, want de zon kon aardig branden in de zomermaanden.
"Oh, my sister..." Hij haalde even een hand door zijn krullen heen en dacht na over wat hij kon vertellen over zijn zusje. En hoe.
"We are not the same, at all." Grinnikte hij. "We are very good friends, but she is a very different person. Very difficult. And she has always problems with her boys. I don't know what she does but, she always has boys around and they bring trouble. My mother! Oh, she was so sick of her drama. She said to me, take your sister with you. And now we are here." Micael deed zijn best om het goed uit te leggen, maar het was moeilijk. "But now, I don't know where she is. I hope not with a boy!"

'Maybe I will,' antwoordde Rose alleen maar, gevolgd door een klein glimlachje. Ze wist eigenlijk wel zeker dat ze dat niet zou doen, maar dat was ook zo onbeleefd om te zeggen. Het was niet zozeer dat ze iets tegen Rome had, maar ze had het gewoon nooit zo op die toeristische steden. Vervelende mensen overal om je heen, alleen maar geduw, geschreeuw en getrek. Daar hield ze echt niet van. Daarbij hield ze wel van warmte, maar niet echt van de zon. Rose verbrandde binnen twee minuten en dat was nogal pijnlijk. Bijna net zo pijnlijk als het vuur nu begon te worden. Ze stond op bij het vuur, rekte haar benen even uit en liet zich daarna op de bank vallen. De rookgeur was al in haar sweater gaan zitten, maar goed. Daar was nu even niks aan te doen.
'Your sister seems.. nice. Different, but nice,' loog Rose met haar beste acteertalent. Niet dat het zo geloofwaardig was, maar daar kon ze niet zoveel aan doen. Eigenlijk was het meisje dat Micael beschreef precies dat soort meisjes waar ze een hekel aan had. Maar dat kon ze al helemaal niet zeggen. 'Maybe she's just resting in her room..' stelde ze hem gerust. Dat ze iets totaal anders verwachtte was niet belangrijk.

Micael volgde haar met zijn ogen en liet een klein lachje horen. "Too hot?"
En tja, haar reactie over zijn zusje... Het verbaasde hem niet eens meer. Thuis kreeg hij zo vaak commentaar op haar, wat het was toch niet zijn schuld? En trouwens, hij geloofde nog steeds dat Adriana eigenlijk geen slecht persoon was. Ze was gewoon een beetje.. Verkeerd bezig. En dat zou ze vroeg of laat zelf wel doorhebben.
"She's just difficult. I don't know how to explain her." En dat was ook precies zo. Ze was nogal ingewikkeld. "But we almost never fight. But.. Maybe that is because I let her do everything she wants." Nu was Micael duidelijk luidop aan het nadenken.

'Just a little,' antwoordde Rose snel. Ze vond het vervelend als ze haar gelijk niet kreeg, en dit voorval had veel weg van het verliezen van een discussie. Micael had namelijk al eerder gezegd dat het te warm was bij het vuur en dat ze er weg moest komen. 'She should be alright.. I think. I mean, you're nice, and the both of you are twins, so.. she has to be nice, even if she doesn't really shows.' Dat klonk wel logisch toch? Als Micael een rotjoch geweest was, was het natuurlijk een compleet ander verhaal.. maar hij leek haar juist heel zorgzaam dus ze zag niet helemaal in waarom zijn zusje dan niet aardig kon zijn.

Micael grinnikte licht. Sowieso dat hij gelijk had en ze het te warm had gehad bij het vuur! Maar oke, hij was niet het type dat achter zijn gelijk zou gaan. Het maakte helemaal niks uit eigenlijk.
"Yes, I'm sure she will be better later. Maybe even on this holiday. I hope she is just resting." Micael besloot dat maar te geloven, in plaats van altijd het slechtste van haar te denken. Dat was toch ook weer niet wat ze verdiende hè?
"What about your family?"

'I think so too,' antwoordde Rose geruststellend. Als je een broer als Micael had moest het vroeg of laat toch wel goedkomen? Hij zou er waarschijnlijk zelf wel voor zorgen anders. 'My family is okay. I have two brother, but they're not like me at all. They love partying, I don't. They have lots of friends, I don't. They hate studying, I don't,' antwoordde Rose, zonder ook maar weer door te hebben hoe pathetic het wel niet zou klinken. 'But still, they're very sweet and caring and they never really make fun of me or bully me or whatever.. and my parents are very sweet too. What about yours? You didn't talk about them.'

Micael keek opzij en glimlachte nogal geheimzinnig.
"So you are also different from the rest of your family?" Vroeg hij voorzichtig. Het was raar, maar hij dacht wel te weten hoe dat voelde voor haar, want zelf was hij ook het uitzonderingetje.
"We are with six children at home. My parents are very busy always, and all my brothers and sisters are noisy and are always enthusiastic and... I am not." Hij glimlachte weer en haalde een beetje zijn schouders op. "I am the calm one and I don't fit that good in the family. But I love them all, really." Het was moeilijk om uit te leggen, maar Micael had zo'n gevoel dat zij het vast ook wel snapte zonder zijn hele uitleg in gebroken Engels.

'Very different,' bevestigde Rose glimlachend. Ze had het idee dat hij precies zo was als haar, met uitzondering van het gamen dan. Het was precies het soort jongen waarbij zij zich op haar gemak voelde, al voelde ze zich sowieso meer op haar gemak bij jongens dan meisjes. Het fijne aan Micael was dat hij niet meteen vooroordelen over haar had, haar uitlachte of wat dan ook. Totaal niet hoe ze hem zou hebben verwacht als ze hem nog nooit gesproken had. Want eerlijk was eerlijk, Micael zag er goed uit, op een manier die de meeste jongens zouden gebruiken als excuus om te veranderen in onuitstaanbare kwallen. Dat Micael niet zo was gaf haar hoop dat de wereld misschien nog enigszins te redden viel. 'Yeah, me too. I love them, but they're just so different. Still, I wouldn't want to miss any of them.' Ze kon zich echt geen leven zonder haar idiote broers voorstellen, hoe druk ze soms ook waren. 'So, do you like going out?' vroeg ze maar, omdat hij daar nog niet echt duidelijk over geweest was en ze toch wel nieuwsgierig was.

Micael knikte begrijpend. Zie je wel, dacht hij. Ze weet precies hoe het zit! En het maakte het ook meteen weer makkelijker om verder te praten met haar. Ze had een soort rust over haar heen hangen die Micael wel beviel.
"Going out? Well..." Micael dacht even na wanneer hij voor het laatst was uit gegaan. Oh juist, de verjaardag van zijn ex-vriendinnetje. Het was nog maar een goede twee weken uit tussen hen. Micael deed gewoon zijn best om zo min mogelijk aan haar te denken, want hij wilde ook gewoon verder natuurlijk. Snel verzon hij maar een andere gelegenheid.
"Last time I went to a club or something like that, was a few months ago. It was a birthday of my best friend." Hij grinnikte even. "So I don't go out much. I am more like... Watching movies at home. That is more me."

Kijk, dat was nou iemand waarmee ze kon praten. Iemand die niet continu dronken was en het ook fijn vond om gewoon thuis te blijven. Niet dat zij ook maar ooit uitging, de enige keer was haar eind gala van school, en ook daarheen was ze alleen maar gegaan omdat haar broers haar, opnieuw, hadden gedwongen. Snapten ze dan niet dat ze helemaal niet hield van uitgaan? Niemand besteedde toch aandacht aan haar. Misschien omdat ze er niet voor open stond, maar wat interesseerde haar dat nou? 'Me too!' antwoordde Rose direct. 'I really don't like going out.. but doesn't your sister like, force you to go with her?'

Micael grinnikte om haar enthousiasme. "No, not really. She asks sometimes, but she goes on her own anyway." Eh ja, stiekem was Micael blij dat hij nooit met haar mee hoefde te gaan. Dan had hij vast nog een slechter beeld van haar. Maar goed, dat waren maar vermoedens...
"So you like movies? What kind do you like most?" Vroeg hij nieuwsgierig. Misschien konden ze hier ook wel ergens films huren?

'I like most videos, but I prefer scary ones. Paranormal ones actually. You?' antwoordde Rose zonder verder nog op het andere onderwerp in te gaan. De enige films waar ze niet van hield waren die overdreven romantische films. Fantasy en science-fiction vond ze ook leuk, maar eigenlijk hing het altijd van de film zelf af wat ze ervan vond. Zelfs romantische films had ze zo nu en dan wel leuk gevonden, al gaf ze dat nooit toe.

Micael trok een grappig gezicht. "Oh no! I get nightmares of those movies!" Grapte hij. Ookal was het echt zo. Maar hey, dat wist zij niet!
"I love war movies. And I also have this thing for very old romantic movies. From the 30's or 40's." Gaf hij doodeerlijk toe. Die oude films... Er hing altijd zo'n leuke sfeer! En ja, hij vond het gewoon leuk om te kijken. Ze zaten meestal ook nog eens boordevol grapjes en komische acteurs. Leuk!

'Really? That's cute!' antwoordde Rose meteen, ook al zou het misschien niet helemaal overkomen zoals ze wilde. Jongens vonden het minder fijn dan meisjes wanneer ze schattig genoemd werden, maar goed. Alsof zij daar iets vanaf wist. 'We should watch a movie sometime! I rather watch a movie than go outside, as I said before. So if you want to, and you know where to find some movies..'

Het was echt grappig hoe ze precies zijn gedachten kon lezen. Natuurlijk wilde hij graag films kijken met haar! Hij voelde zich nu al beste maatjes.
"Maybe we should look for movies to rent in the city? I'm sure we will find it." Zei hij optimistisch.
Haar opmerking dat hij cute was negeerde Micael maar even. Het deed hem akelig veel denken aan zijn ex-vriendinnetje. Ze plaagde hem er vaak mee en gleed tegelijkertijd met haar hand door zijn krullen heen... Oh oeps, hij dwaalde weer af!

Daar moest Rose even over nadenken, aangezien ze de kou hier echt verschrikkelijk vond en het liefst niet voor overbodige dingen naar buiten ging. Maar aan de andere kant.. als ze zich gewoon dik aankleedde had ze er misschien niet zoveel last van, en ze had haar broers beloofd wat meer onder de mensen te komen. Hier was haar kans! 'Yeah we should! When do you want to go? Tomorrow maybe?' stelde Rose al meteen voor. Ach, de stad ingaan was beter dan skiën in ieder geval.

"Tomorrow is good! But after I get back from snowboarding, ok?" Micael was natuurlijk wél gekomen om te snowboarden, en niet zo'n beetje ook! Maar natuurlijk zou hij wel tijd maken voor een gezellig filmpje. Daar hield hij zelf ook wel van. Adriana had hem natuurlijk al lang weten te vertellen dat Torino ook een prima uitgaansbuurt had, maar Micael had geen enkele intentie om ook werkelijk daar heen te gaan. Trouwens, hij had een maatje gevonden die ook liever in huis zat. Dus dat was toch prima?

'Alright! But I think I'm going back to my room for some sleep and everything, it's already 11 pm,' zei Rose, die zojuist een blik op de klok geworpen had. De tijd was snel gegaan, dat zeker, maar ze had nu toch echt behoefte aan wat slaap. 'So I guess I see you tomorrow? What time?' Misschien wel zo handig om te weten als ze nog weggingen.

"Oh, of course. Goodnight." Micael had helemaal niet meer op de tijd gelet, en wat was die snel gegaan toen hij met haar aan het praten was! Bijna eng zelfs.
"I don't know when I will be back. But probably after dinner." Gaf hij toe. Ach, ze zouden elkaar toch sowieso wel tegenkomen in het chaletje in de avond, ja toch?

'Are you sure the stores are still open after dinner?' vroeg Rose meteen. Straks ging ze voor niets naar de stad toe en daar had ze ook weinig zin in. 'But I'll see you tomorrow then. Good night!' Ze glimlachte nog even voor ze zich omdraaide en liep vervolgens de woonkamer uit, richting haar kamer. Ze had niet eens door dat ze geen antwoord op haar vraag afwachtte, maar ze kwam er morgen zelf wel achter. Hoopte ze toch.