Gameroom

Opeens was Roselyne hem plat aan het knuffelen, en Micael had nog niet eens de tijd gehad om een gevatte opmerking te geven toen ze de dvd's ontdekt had! Wauw, ze was dus wel héél erg enthousiast. Tevreden met zijn geweldige idee, knuffelde hij haar liefjes terug. "You're welcome.."

Rose hield haar armen nog even stevig om Micael heen, voor ze losliet en de film begon te volgen. Er speelde een vrolijke twinkeling in haar ogen toen ze de beginmuziek hoorde, iets dat ze keer op keer weer geweldig vond. Ze hoopte maar dat Micael het ook een beetje leuk vond, anders vond ze het toch wel een beetje zielig dat hij weer naar haar film moest kijken. 'Weet je zeker dat je Harry Potter wilt kijken?'

"Ja!" Antwoordde Micael snel. Alles was beter dan opnieuw doodsangsten te moeten uitstaan.

Rose glimlachte even tevreden en liet zich toen achterover zakken om de film te kunnen volgen. Harry Potter was iets waar ze echt nooit genoeg van zou krijgen.

Tevreden, en deze keer ook ontspannen, keek Micael naar de film. Eindelijk kon hij helemaal tot rust komen.

Zo ongeveer op de helft van de film begon Rose nogal moe te worden, iets waar ze wel vaker last van had als ze lang naar films keek zonder cola of iets dergelijks. Ze had gewoon te weinig slaap om zoiets vol te kunnen houden. Vandaar ook dat ze langzaam naar de zijkant toezakte zodat ze met haar hoofd tegen Micael aan kon hangen en met slaperige ogen naar het scherm kon kijken. Ja hallo hoelaat was het nog wel niet?! Vast na middernacht al.

Micael merkte opeens dat Roselyne half in slaap was gevallen. Hij wist niet zeker of ze nu al echt sliep of niet maar.. In elk geval lag ze met haar hoofd tegen hem aan en bewoog niet zo veel meer. Hm
"Rose?" Fluisterde hij stilletjes. Ze was best wel schattig zo.

Maar Rose sliep nog niet. Nouja, ze was best moe en ze had gewoon geen zin om rechtop te blijven zitten, maar Micael was ook gewoon zo fijn warm en als ze ergens van hield was het wel warmte - en gamen natuurlijk, maar dat was totaal iets anders. 'Ik slaap niet hoor,' fluisterde ze terug. Waarom ze fluisterde wist ze niet precies. Ze vond Micael zo lief klinken zo en wilde niet opeens hard gaan praten en daarbij kostte dat ook teveel moeite. 'Maar je ligt gewoon fijn,' voegde ze er met een klein grijnsje aan toe, terwijl ze hem probeerde aan te kijken zonder haar hoofd te bewegen.

"Oh, oke." Fluisterde Micael terug. Ja, hihi, dat had Sofia ook altijd gezegd... Hey, het was best fout om steeds aan haar te denken nu hij bij andere meisjes was. Daar moest hij misschien toch maar eens mee stoppen.

Rose had echter te vroeg gesproken, want na een halfuur was ze wél echt in slaap gevallen, haar adem rustig en regelmatig. Harry Potter vond ze geweldig, maar het was laat en ze had de films toch al gezien. Een beetje slaap zou haar geen kwaad doen.


JA HAHAH hallo wek ijken anders tien jaar film weet jah

(hahah ja I know!!!! maar wat nu? :s)


Micael had nog even verder gekeken naar de film, maar hij begon zelf ook wel pijnlijke oogjes te krijgen. Hij vocht er wel nog tegen hoor, maar uiteindelijk viel hij ook in slaap. Gezellig.

SLAPEN hahahaha

Rose had niet eens meer door dat Micael ook in slaap viel, want ze sliep zelf ook. Wel had ze het nogal koud in haar slaap, en dan vooral aan de kant die niet tegen Micael aan lag. Vandaar dat ze de deken in haar slaap van Micael af trok naar zichzelf toe. Was zij even lief.

Micael rilde opeens en werd daar zelf wakker van. Ging de verwarming hier automatisch af 's nachts?! Wat onhandig! Het leek wel -20 of zo! Maar Roselyne had zich heel erg schattig genesteld in het deken, dat Micael het niet eens durfde aanraken. Dan maar bevriezen dus.

hahahahahahahahahaha aaaaaaahhhh koetjiekoetjie

Rose was zich van geen kwaad bewust en sliep rustig verder tegen Micael aan, de deken in volledig in haar bezit. Tja, als hij er niks van zei merkte ze het natuurlijk zelf ook niet.



HAHAH slaap je nu weer of niet dan word ik wel wakker :-(

ja ik slaap!

Toen Rose 's morgens uiteindelijk wakker werd, snapte ze eerst niet waar ze was. Het enige wat haar opviel was dat het heeeeerlijk warm was, en het tweede kriebelde er haren in haar gezicht.
Huh wat?
Verbaasd keek Rose op, om daar Micael te ontdekken. En vervolgens het kleine feitje dat hij geen deken had, want die had zij in bezit. Arme Micael. Snel stond ze op en legde de deken over hem heen, zodat het leek alsof hij die al die tijd al gehad had, en ging weer een beetje tegen hem aanzitten. Wat zag hij er toch schattig uit zo.

Micael voelde wel wat beweging, maar hij bleef vastzitten in een soort half-slaap. En zo heel erg langzaam, werd hij toch weer wakker. Hij had het opeens wel veel warmer. Oh het deken! Hij opende één oog en keek een beetje rond. Rosie zat er tenminste nog, dacht hij. Alleen wakker worden was altijd zo zielig.
"Hoi." Zei hij met zijn schorre slaapstem.

'Goedemorgen slaapkop,' zei Roselyne, die plagerig haar tong uitstak. 'Heb je lekker geslapen?' Ergens vond ze het zielig dat ze Harry Potter niet eens had kunnen afkijken.. maar hey, ze vond het wel echt super ontzettend lief van hem dat hij de film meegenomen had!

Micael zou natuurlijk wel liegen over de kou enzo, dus knikte hij. "Ja, heerlijk." Maar niet dus. Er trouwens precies ook een verschot in zijn rug of zo. Hij besloot nog maar even te blijven liggen.. Haha..

Nouja, als hij niks zei over de kou, dan zij ook niet! 'Ga je mee ontbijten? Ik heb honger gekregen van al dat film kijken, slapen, jou aanvallen enzo!' grinnikte ze, terwijl ze opsprong. Rose was, tot irritatie van de meesten, nogal een ochtendmens. Oeps. Hopelijk Micael ook.

Juist ja, eten. Micael kroop onder het deken vandaan en stond moeizaam recht. Hij hoorde inderdaad wel iets knakken in zijn rug.. Maar het ging wel al meteen weer beter, dus dat maakte ook al niet meer uit. "Ja, ik lust wel wat ontbijt.." Antwoordde hij duidelijk al wat vrolijker. Wel jammer dat zijn moeder er niet was om hem iets klaar te maken.

Gelukkig voor Micael kwam Rose op hetzelfde idee toen ze zag hoeveel moeite hij leek te hebben met opstaan. 'Moet ik je anders iets brengen? Eitjes, boterhammen, tosti.. pizza!?' vroeg ze enthousiast. Ja, er was wel degelijk iets mis met haar.

Pizza in de ochtend? Speciaal. "Een tosti is prima, dank je." Hij vond het altijd wel heerlijk als er ontbijt voor hem werd gemaakt. En dit deed hem ook weer meteen aan thuis denken.

'Top!' zei Rose, die al binnen vijf seconden verdwenen was. De keuken was leeg, leger dan ze hem ooit gezien had. Iedereen was vast al de pistes op ofzo.. Nouja, had zij extra ruimte! Snel pakte ze boterhammen, gooide er wat kaas op, stopte ze in het tosti-ijzer en pakte zelf ondertussen een bak cornflakes. Misschien was ze dun, ze was wel een snelle eter. Nog voor de tosti klaar was had ze haar cornflakes op en een bordje gepakt om de tosti op de leggen. Ze pakte snel nog een heleboel sauzen mee en wat te drinken en was tien minuutjes later weer bij Micael. 'Tada!' zei ze vrolijk. Als mensen nu saus nodig hadden in de keuken hadden ze maar even pech.

Micael was intussen alweer op de bank neergezekt en keek nogal geschrokken op toen Rosie opeens alweer terug was. Het leek net 10 seconden geleden dat ze ging?!
"Wauw, zo'n snelle bediening! Ideaal." Zei hij, terwijl hij zijn tosti maar meteen aanpakte. Omnomnomnom.