Restaurant Da Vinci

"No, no it's ok," Alec staarde naar zijn wijnglas en probeerde het weg te lachen. Een schuldgevoel kroop in zijn maag, en misschien was het beter om na deze avond zijn vader maar even terug te bellen. Na hem ook al weg te drukken tijdens dat spel met Rose vond Alec het wel sneu voor zijn vader dat hij zo alleen was.
Alec keek weer naar Adriana en lachte. "That must be very cozy, isn't it? I don't have any brothers or sisters, but I'm happy I've got a lot of mates I see as brothers," zei Alec met een bescheiden lach. Hij had het altijd jammer gevonden dat hij geen oudere of jonger broertje had, of een zusje. Maar helaas was het niet anders. "And do you have a good relationship with all of them?" vroeg Alec en kon zich het eigenlijk niet voorstellen om zoveel broers en een zus te hebben.

Adriana glimlachte en heel voorzichtig strekte ze haar arm uit om zijn hand vast te pakken. Ze wist niet zeker hoe hij zou reageren, maar deze keer had ze echt helemaal geen verkeerde bedoelingen. Integendeel, ze wilde dat hij weer vrolijk werd. En zo te zien deed hij daar zelf ook zijn best voor.
"You can call him back if you want? I won't listen or anything.." Stelde ze voorzichtig voor. Ze wist niet goed of hij dat nou wel wilde of niet, maar ja wat moest ze dan?
Terwijl ze nog lichtjes met zijn vingers speelde, vertelde ze dus maar verder over haar gezin. "Well, we do criticize each other and have fights and stuff. But in the end, we're family and family is the one thing that matters, right?" Dat was voor haar toch zo.

Alec verwachtte eerlijk gezegd niet dat Adriana zijn hand zou vast pakken, maar hij vond het wel lief en voelde zich al stukken beter. Hij hield haar hand wat steviger vast en moest glimlachen. Alec voelde zich zo op zijn gemak dat hij hier het liefst zo snel mogelijk weg ging en gewoon een filmpje zou gaan kijken met Adriana in een van de chalets.
"No it's alright, I will call him later. He will survive without me," zei Alec sarcastisch en begon er zelf een beetje om te grinniken. Hij snapte ook niet waarom zijn vader niet wilde scheiden van zijn moeder, en ergens anders een nieuw leven opbouwde. Met een andere vrouw als het moest, alles en iedereen was beter af zonder zijn moeder. Alec wist ook niet goed of zijn vader nou zo gelukkig was met zijn moeder. Het bleef hem een raadsel hoe zijn vader het nog steeds kon vinden met zijn moeder.
"Haha, I'm sure everybody loves eachother. At least I hope so. It seems like your from a typical lovely Italian family," zei Alec en keek naar Adriana's hand. Hij beet op zijn lip om verdere emoties te onderdrukken. Misschien was hij ergens wel een beetje jaloers op haar, maar het was zo'n gek idee. Toch gunde hij Adriana nu al enorm veel liefde, en hij wist ook wel dat ze die kreeg.

"Ok." Adriana was al van plan geweest om haar hand toch maar terug te trekken, maar aangezien Alec hem nu steviger vast hield, deed ze dat toch maar niet. Dus nam ze maar een slokje van haar wijn met haar andere hand. Ze keek hem nog steeds wat onderzoekend aan terwijl ze nog een slokje nam. Oh wat zou ze graag willen weten wat hij nu allemaal dacht!
"I think we are, very typical." Lachte ze toen. "We're all very loud and open to each other. I guess you could say it's exactly like in those typical Italian movies." Grinnikte Adriana. "Except for Micael, actually. He's the total opposite." Het was echt vreemd, maar ja, hij was nu eenmaal zo.

"Haha, and your mother is the best cook in the world, isn't she?" vroeg Alec plagerig en glimlachte. Al die Italiaanse moeders konden heerlijk koken, van pasta's tot pizza's en van die lekkere cakes en hmmmm. Alec zat al te watertanden bij het idee dat hij al die lekkere dingen een keer kon eten.
"Why is he?" vroeg Alec met een moeilijk gezicht. Ze waren dan wel tweeling, maar het leek er niet op dat Adriana het zo op haar tweelingbroer had. Misschien dat er wat ruzie tussen die twee was ontstaan door iets. Who knows? Maar waarom zou die Micael haar hier mee naartoe brengen? Alec was een beetje verward door de opmerking, maar besloot er verder geen aandacht aan te besteden.
"Would you like to have a dessert?" vroeg Alec toen de ober twee lege borden van de tafel haalde. Dat het zo snel ging vond Alec wel apart, maar zo waren de meeste obers. Snel alle borden weg werken, vragen of de gast nog iets anders wilde en daarna ophoepelen.

"She is!" Bracht Adriana lachend uit. Ze had al haar culinaire kennis natuurlijk van haar moeder doorgekregen.
"Oh, you know. He's very silent, more a thinker dan a do-er, you know?" Het was altijd zo lastig uit te leggen. Op één of andere manier verwachtten mensen altijd dat tweelingen hetzelfde karakter hadden. En als dat niet zo was, dan waren ze opeens in de war. Ja zeg! "But he's still one of my favorite people. I would do anything for him, which is also why I'm here in the first place." Ze glimlachte weer. Dat ze enkele uren later helse ruzie met hem zou hebben, wist Adriana natuurlijk nog nog. Maar ja.
"No, thank you." Ze schudde haar hoofd lichtjes waarbij haar haar ook weer even rond haar gezicht danste. "I have to.. Watch what I eat, you understand." Ze gaf er wel een knipoog bij, om aan te tonen dat ze niet zo serieus was over dat hele diëten. Anders vond hij haar straks nog eng of zo.

"And how about you, are you a good cook?" vroeg Alec met een uitdagende blik in zijn ogen. Vast wel. Hopelijk wel, want dan zou zij hem ooit nog een keertje iets op lekkers uit de Italiaanse keuken trakteren haha.
Begrijpend knikte Alec en nam hij nog wat slokjes van zijn wijn, die nu zo goed als verdwenen was in zijn mond. Hij vond het eigenlijk wel lief dat Adriana koste wat het kost toch van haar broer hield. Gelukkig was familie net zo belangrijk voor haar als voor hem, alhoewel zijn vader nogal op vervelende momenten zijn zoon nodig had. "It's nice to hear you're a family person. Family means a lot to me, you know," een klein grijnsje was net van Alecsanders gezicht af te lezen.
"I do," zei hij grinnikend en riep de ober bij zich om af te rekenen. Toen de ober weer terug kwam met het bonnetje schrok Alec wel van de prijs, maar hij had het er voor over. Het was niet alleen heerlijk, maar zijn gezelschap was ook nog geweldig. Alec betaalde toen de ober een pinapparaat erbij haalde, en liep daarna weer met een gezicht van een oorwurm weg. "Shall we go?" vroeg Alec.

"I think I'm... Ok.." Adriana lachte en streek een plukje haar uit haar gezicht. "I can cook some things, but don't expect too much of it!" Ze was nu toch wel bescheiden, want stiekem had ze wel gevoel voor smaken en zo. Maar ja, dat hing ze nooit zo erg aan de klok. Adriana was altijd meer trots op haar modellencarrière en dat soort dingen.
"Well, it's nice to hear that it's important for you too. We understand each other, right?" Adriana nam haar servetje en veegde discreet haar mond af, zonder haar lipstick te verprutsen. Het was een kunst op zich, echt waar.
"Yes, signore!" Adriana was nog niet van plan om haar plagerige Italiaanse woordjes achterwegen te laten, hihi. Ze stond, streek haar kleding glad en volgde hem naar de plaats waar de jassen werden bijgehouden. Ze had helemaal geen zin om weer de kou in te gaan! Het was hier zo heerlijk warm!

"I think you'll cook delicious, like your mother," zei Alec hard op denkend. Hallo die dingen werden altijd doorgegeven aan de volgende generatie, dus waarschijnlijk kon Adriana super lekker koken maar was ze gewoon verlegen ofzoiets?! Alec zag haar al druk in de weer met potten en pannen in de grote keuken, en niemand mocht verder komen dan de tafels omdat ze anders in de weg liepen.
"We've got a lot in common!," Alec vond het geweldig om zoveel met mensen gemeen te hebben. Met zulke personen kon hij het altijd goed vinden, en ze snapte elkaar ook gewoon.
"Alright signorita! Or is that Spanish? I don't even know." Alec wist niet of hij nu overkwam als een sukkel of juist iemand die erg hard probeerde maar er weinig van kon. "I'll pick up the snowboard tomorrow, is that ok?" vroeg Alec voor de zekerheid aan Adriana. Dit restaurant was betrouwbaar, en het zou apart zijn als er iets uit de berging gestolen zou worden als enkel de medewerkers er konden komen. Alec trok zijn jas aan en ritste zijn jas tot de helft dicht. De handschoentjes werden weer aangetrokken, en Alec was klaar om te gaan.

"You're just saying that because you want me to cook something for you!" Grinnikte ze. Adriana had heus wel door wat meneertje aan het doen was hoor! Hehe!
Toen schoot ze weer in de lach, want dat was inderdaad Spaans. "Signora! Silly!" Giechelde ze opgetogen. Hij was wel grappig als hij probeerde, en vooral ook schattig. Adriana vond het uiterst amusant.
Nadat ze zich weer goed had aangekleed, knikte ze nog een keer. Ze had zelf ok helemaal geen zin om dat board weer mee te gaan sleuren naar.. Eh, ja waar gingen ze eigenlijk heen nu? Nieuwsgierig keek Adriana hem aan. "And.. Where are you taking me now?"

"Noooo, I would never meant to! But if you ever will cook, you should tell me," zei Alec lachend en maakte al 'hmmhm' geluidjes.
"I'm sorry, my Spanish is terrible, my Italian even worse," verontschuldigde Alec zich. Ja hallo hij had niet zo'n talen knobbel, hij was beter in beta vakken. Wiskunde, scheikunde, natuurkunde en al die moeilijke vakken waar de meeste mensen niet erg goed in waren.
Bedenkelijk keek Alec naar Adriana en wist het zelf ook nog niet helemaal. "Do you prefer to do something? Or.." zei hij twijfelachtig. Misschien konden ze wel naar het binnen zwembad in de chalet, of eh.. Alec wist niet of Adriana liever haar bed in wilde duiken of dat ze nog iets wilde gaan doen.

"Sure!" Adriana gaf hem een onschuldig porretje net onder zijn navel.
"That's ok, my Spanish isn't that good either!" Adriana haalde haar schouders even op. Ach, haar Engels was toch al goed? Wat had je tegenwoordig nog meer nodig dan?
Toen ze naar buiten gingen, rilde ze meteen. Dat had ze altijd wel als ze opeens in de kou kwam na zo lang gezellig binnen te zitten. En het leek ook nog kouder geworden te zijn dan vanmiddag. En daarbij, was het opeens ook veel winderiger!
Adriana deed haar sjaal wat strakker om haar hals en ritste haar jas zo mogelijk nog hoger dicht. "Anywhere with you is perfect for me. You're great company." Zei ze vrolijk. Ze was toch al blij dat Alec geen intenties had om al afscheid te nemen. "But something inside would be nice.. I'm freezing." Gaf ze eerlijk toe.

Een gek geluidje ontsnapte uit Alecs mond, en hij kon het niet laten om haar zachtjes in haar zij te porren. Dit soort acties liet hij echt niet ongestraft gebeuren.
"Buenas noches," zei Alec op een Spaanse manier. Zijn accent zat hem nu ook weer flink in de weg, maar het leek tenminste ergens op. "Como estas, mi nena?" vroeg Alec plagerig en sloeg een arm om Adriana heen. Het was enorm koud geworden en de wind sneed in Alecsanders wangen. Misschien was het een goed idee om gewoon terug naar de chalets te gaan, en daar wat te doen.
"I know there's a swimmingpool in our house, with warm water." Alec vond het lief dat Adriana graag bij hem wilde zijn, en drukte daarom snel een kusje op haar voorhoofd. Sowieso vond hij het gezellig met haar, maar who knows wat er zou gebeuren in dat zwembad?!?! Alec verwachtte er maar niet te veel van en liep een stuk door met Adriana aan zijn zijde.

Adriana liep knuffelig dicht tegen hem aan om de koude wind niet zo erg te moeten voelen en lachte onderweg om zijn grappige Spaanse uitspraak.
"You are crazy, you know that?" Giechelde ze terwijl ze schuin omhoog naar hem keek. Ja, hij was gek maar ook wel heel erg lief. Dat kusje op haar voorhoofd deed haar al helemaal smelten en al snel had Adriana het helemaal niet zo koud meer. Maar toch zou ze een warm zwembad niet zo snel afslaan!
"We'll go swimming then. That's actually one sport that I do like." Ze knipoogde even en lachte vrolijk. Net alsof ze ooit van plan was geweest om baantjes te gaan zwemmen. Ja, dag!

"Soy loco, si!" gierde Alec lachend. Hij wist nog aardig wat Spaanse zinnetjes en woorden, maar daar hield het ook bij op.
Alec bedacht zich dat hij helemaal geen zwemkleding bij of aan zich had op het moment, maar vond het ook niet erg om inn zijn boxershort te gaan zwemmen. Gelukkig had hij zo'n wijde aan van Calvin Klein, die zaten altijd wel lekker vond Alec.
"I don't think you're wearing swimclothes, do you? Would you like to change or.." vroeg Alec voor de zekerheid. Anders kon ze ook nog zich snel even omkleden in haar kamer, Alec wouldn't mind. Hij wist dat het zwembad groot was, en dat het heerlijk was om er in te zwemmen. Het warme water dat om je lichaam heen woelde moest erg goed voelen, en al helemaal met Adriana dacht Alec.

"Siamo due.." Grinnikte Adriana, aangevend dat ze dan dus met twee waren. Mensen die nu voorbij zouden lopen, zouden vast wel raar kijken naar het stel dat Spaans, Italiaans en Engels door elkaar aan het praten was. Maar zijzelf hadden wel pret!
Adriana kreeg steeds meer zin om te gaan zwemmen. Warm water, hmm! Het deed haar denken aan het zwembad thuis. In de zomermaanden was het water sowieso al warm door de zon. Echt heerlijk was dat altijd.
Lichtjes schudde ze haar hoofd. "No no, I'm fine. We can go to the pool immediately." Zei ze met een licht ontdeugend glimlachje. Alec had vast wel door wat ze daarmee bedoelde. Niet dat Adriana naakt in het zwembad zou gaan springen hoor, nee nee, dat zou ze doen als ze weer haar oude en vertrouwde zelf was. Maar op dit moment was ze nog steeds de nieuwe en verbeterde Adriana, maar toch nog steeds ontdeugend. Maar goed, ze herinnerde zich dat ze mooi, zwart ondergoed droeg vandaag. Dus het kon best wel!

zullen we bij het zwembad verder gaan? lol ahahahahah

Ja, begin jij maar!