Restaurant Da Vinci

Dit mooi ingerichte restaurant 'Da Vinci', is het mooiste restaurant in Torino en omstreken. Het staat wat verder weg van de andere winkeltjes en cafeetjes, maar is nog zeker aanwezig op het ski terrein. Meestal zijn hier wat oudere mensen te vinden, of jongeren met wat centen. Het eten hier is geweldig, wat ook geldt voor het drinken. Van wijntjes tot andere drank, ze hebben hier van alles.

Spoiler:

Alec stapte het restaurant binnen met Adriana aan zijn arm. De twee snowboards liet hij door een werknemer meenemen, en hun jassen werden aangenomen. Even wreef Alecsander over zijn handen om die wat op te warmen, en liep daarna verder het restaurant binnen. Hij had snel een plekje voor twee personen gevonden, en liep er naartoe toen hij Adriana's hand had op gezocht en die vast hield.

Al snel was Adriana weer terug naast Alec gaan lopen en weer ingehaakt. Dat was veel warmer en gezelliger. Net zoals het restaurant trouwens! En wat chique! Adriana voelde zich weer helemaal in haar nopjes. En daar bovenop, voelde ze ook nog eens dat haar bevroren gezicht weer aan het ontdooien was. Pfoe!
Nadat hun jassen werden aangenomen, gaf Adriana haar handje liefjes aan Alec en volgde hem naar hun tafel.
"I love this place. And so warm!"

"I'm glad you do, and it is very warm here," zei Alec met een glimlach en was opgelucht dat Adriana het wat vond. Stel je voor dat hij haar naar een plek zou brengen die ze echt verschrikkelijk vond, dat zou echt jammer geweest zijn zeg!
Alec pakte de stoel voor Adriana en schoof die naar achter, waardoor zij zou kunnen zitten. Daarna schoof hij haar stoel iets naar het tafeltje toe en liep Alec naar zijn eigen stoel om daar vervolgens op te gaan zitten. Hij bood haar de menu kaart aan, en pakte zelf ook een kaart van het blokje waar de kaarten in stonden. "Hmm.. I'd love to try a panini with mozarella, or.." dacht Alec hard op. Hij wist echt iet wat hij moest kiezen, van de helft van de dingen die op de kaart stonden wist hij niet eens wat het was.

Adriana voelde zich precies een prinsesje in zijn gezelschap. Ze genoot er zichtbaar van. Adriana bekeek de kaart twee seconden en wist al meteen wat ze zou bestellen. "I'll have the risotto with shrimps and tomato." Deelde ze even mee. Maar toen ze zag dat Alec nogal wat moeite had met de Italiaanse keuken, grinnikte ze even.
"Do you need help, maybe?" Vroeg ze liefjes, licht naar voren gebogen.

"Hmm sounds tastefull," zei Alec knikkend. Oh wist echt niet wat en hoe hij zou bestellen en het was zeer irritant dat er geen Engelse vertaling onder stond. Hoe konden toeristen dan weten wat ze zouden krijgen? Zeker met hun beste Italiaans aan de ober vragen wat zo'n gerecht inhield. Alec kon nog niet eens de naam van deze hut normaal uitspreken, laat staan al die rare namen.
"Well.." begon Alec. "I think I'm taking the same dish as you do," zei hij uit eindelijk. Dat scheelde een hoop gedoe met uitleggen, en risotto was goed genoeg voor Alec. Een ober zag de twee zitten, en trippelde naar hun tafeltje toe. Toen de ober had duidelijk gemaakt dat hij de bestelling wilde opnemen, somde Alec die op. Twee risotto's met garnalen en tomaten. "Oh eh.. What would you like to drink Adriana?" vroeg Alec tussendoor. Zelf had hij wel zin in een rood wijntje, maar iets anders was ook goed.

Adriana keek met een geamuseerd glimlachje toe hoe Alec de menukaart probeerde te ontcijferen. En toen hij dan toch maar besloot om hetzelfde te nemen, lachte ze ze een beetje. Stiekem vond ze hem heel erg schattig.
Adriana draaide zich naar de ober en legde in snelle zinnen uit dat ze graag een specifiek soort wijn wilde, zich niet eens afvragend of Alec dat ook wel wilde. De ober knikte natuurlijk begrijpend en verdween toen weer.
Tevreden wendde Adriana zich weer tot Alec. "Wine is ok for you, yes?" Vroeg ze toch nog maar even.

Alec beet op zijn onderlip en probeerde aandachtig het gesprek tussen de twee te volgen, maar het ging zo snel in het Italiaans dat Alec niet eens meer wilde weten wat ze allemaal zeiden. Geen enkel woord kende Alec die tussen Adriana en de ober gedeeld werden, en het enigste wat hij deed was knikken. Alsof hij het snapte dan. Maar zo'n erg goede acteur was hij helaas niet, dus misschien zag het er een beetje lomp uit.
"Honestly I was thinking about some wine, so yeah that's ok," zei Alec glimlachend en knipoogde naar Adriana. Ze had niet alleen een goede smaak qua kleding, maar ook het voedsel dat ze lekker vond wás ook werkelijk waar lekker.
"So, eh you're here with your brother?" vroeg Alec toen het hem te binnen schoot. Hij was nu wel nieuwsgierig naar die broer hoor.

"Perfect!" Adriana drapeerde haar lange haar even over haar ene schouder. "I ordered the right kind of wine for our dish, because the ones they recommend are usually shitty." Legde ze uit. Adriana kende haar wijnen wel hoor!
Vervolgens knikte ze weer. "Yes, it was his idea to come here. He said I had to get out of town, you know." Ze rolde even met haar ogen en lachte. Alsof ze zelf niet 'out of town' kwam. Hallo zeg. Hij behandelde haar soms echt als een baby. Hmpf.

"Oh alright, as long as you like the food and drinks it's fine with me," zei Alec glimlachend, en was al gelijk weer afgeleid door Adriana's haar die ze over haar schouder zwiepte. Het maakte hem ook helemaal niet uit of de wijn lekker of vies smaakte, zolang zij het lekker vond zou hij zelf ook wel doen alsof het lekker was. Het opeten zou hij toch wel, en al helemaal als je naar de prijskaartjes keek die aan elk gerecht vast zat.
"Does he also like to snowboard?" vroeg Alec en was wel benieuwd naar hoe hij zou zijn. En hoe hij eruit zou zien. Straks was het zo'n macho Italiaan met zo'n glimmende huid en een oorbel, of was het juist zo'n sloeber die alleen maar geeft om eten en sporten. Echt goed inschatten hoe hij zou zijn kon Alec niet. "Well, I'm glad you're out of town. It's always nice to meet other people, especially people like you," complimenteerde Alec haar. En hij meende het hartstikke serieus.

"Of course I will enjoy it," Stelde Adriana hem gerust. Ze was dan wel een slank model, maar als ze at, dan at ze ook alleen maar lekkere dingen waar ze van kon genieten.
Alec wilde duidelijk meer weten over haar broer, en Adriana vatte het op alsof hij wilde weten of Micael soms problemen zou gaan opleveren als Alec meer tijd met haar zou willen doorbrengen. Ze snapte het wel, maar toch was het ook erg raar voor haar. Want Micael was helemaal niet het type dat Alec zou wegjagen of zo.
"Yes, he's into all kinds of sports. Snowboarding en football are his favorites, as far as I know." Adriana wist wel dat voetbal ook dé sport was in Engeland, dus dat zou Alec vast wel graag horen, toch? "But I always look at him like my little borther," Lachte ze onschuldig. "Even though he's actually 7 minutes older than me."
Toen Alec's compliment kwam, keek Adriana hem weer lichtjes verleidelijk aan. "Same for you, my gentiluomo."

Alec lachtte, en zag hoe de ober al aankwam met twee wijntjes. Met precisie en zorgvuldigheid zette de jongeman de glazen op het tafeltje, en lachte vriendelijk naar Adriana en Alec. Zijn zwarte gladde haar was naar rechts gekamd en hij had een net kostuum aan.
"That's cool," merkte Alec koeltjes op. "These sports are my favorites too," zei hij glimlachend en haalde snel een hand door zijn haar. "Do you also like sports? Or are you busy with other things?" vroeg Alec geïnteresseerd. Van meisjes kon je eigenlijk nooit iets algemeens bedenken, aangezien zij allemaal andere dingen deden. Bij de meeste jongens was het zo dat zij gamen en sporten belangrijk vonden, maar Alec kon alleen shoppen en koken bedenken bij meisjes. En misschien nog een sport, maar verder hadden meisjes talloze hobby's. "You're twins, that's interesting," zei Alec verrast. Tweelingen hadden altijd een soort van speciale band met elkaar dacht Alec. Maar misschien was dat wel gewoon een fabeltje en is er niks van waar.
Alec glimlachte toen ze weer het gentiluomo woord gebruikte en begon te lachen. Hij vond het best een leuke bijnaam.

Adriana bedankte de ober en nam haar glas meteen al vast. "We should think of a toast," Stelde ze voor. "I think I want to toast to.. You. My very good snowboard teacher." Ze stak haar glas een beetje hoger in de lucht en glimlachte lief naar Alec. Ze ging hem steeds leuker vinden, en dat was een beetje eng, maar ook gewoon heel erg gezellig.
"I'm not really busy with sports, no. More other things? Like fashion, for example. I started working as a model about 9 months ago. And sometimes I'm really busy with that." Legde ze, een tikkeltje trots, uit. Haar carrière was haar dan ook héél erg dierbaar.

"I want to toast to you, my Italian speaking teacher," zei Alec met een knip oog en hij hield net als Adriana zijn glas om hoog, waarna hij de zijne tegen de hare aan tikte. Het klingelende geluidje was duidelijk aanwezig, en Alec nam een klein slokje van zijn wijn. Hmmm tastes verrry good. Hij had er geen spijt van dat hij Adriana deze drankjes liet bestellen.
"Wow, that's awesome," zei Alec glimlachend. Hij dacht stiekem zoiets al, maar hij vond het altijd zo cliché om een meisje een model te noemen. "Do you also travel a lot? Or do you only travel in Italy itself?" vroeg hij en boog ietsjes naar voren met zijn lichaam om een geïnteresseerde houding aan te nemen. Zelf reisde hij erg veel, en vooral dit jaar. Nu Alec een jaartje heeft vrij gemaakt om van alles en niets te doen, kwam deze vakantie ook wel goed van pas.

Adriana lachte weer tevreden en nam een discreet slokje van haar wijn. Precies wat ze ervan verwacht had, yummy.
"Not yet, no. I work with clients in Roma now. But in the future, I might go to Milan instead. There's more work there, you see." Legde Adriana uit. Ze hoopte maar dat haar ouders niet moeilijk zouden doen, want die waren niet zo laaiend enthousiast over haar modellenwerk. "And then.. Maybe later, I can travel the world." Vervolgde ze dromerig. Ze had toch best goede kans om succesvol te worden, toch? Mensen zeiden zo vaak dat ze iets weg had van Adriana Lima, hallo!

Alec knikte begrijpelijk en lachte. "Milan is a beautiful place to live," zei hij in gedachten verzonken. O wat had hij een zin om daar nog eens naartoe te gaan. Sowieso had hij Pam al beloofd om er naartoe te gaan, maar dat zou zij misschien al lang vergeten zijn. Als Alec moest verhuizen zou hij zeker naar Italië verhuizen, alhoewel hij dan nog wel moest oefenen met zijn uitspraak and all.
"I bet you will travel the world. Not only because you're a pretty girl, but you're very social and it's always cool to meet other people. I travel a lot, from Europe to South-America. It's amazing to see all these diffrent cultures," zei Alec glimlachend en moest denken aan de laatste reizen die hij had gemaakt. "A couple of months ago I went to Indonesia, it was lovely to be there," voegde hij er aan toe. Alec zou graag terug willen gaan naar de plekken waar hij was. Bali - Ambon - Jakarta. Niet alleen was het land zo prachtig, maar ook de mensen waren erg vriendelijk.

Adriana smolt helemaal weg met zijn verhalen over reizen, en niet minder belangrijk, zijn complimenten. Wat was dit toch? Ze werd echt helemaal knuffelig en wilde het liefst gewoon weer naar de chalet gaan en daar knuffelen met Alec. Dit gevoel had ze serieus nog nooit meegemaakt, eerlijk waar.
"Wow, I'm so jealous, like really." Bracht ze dromerig uit. "You're a really interesting person, Alec."

"Maybe I should take you with me next time," zei hij glimlachend. Alec vond het heerlijk om in zijn eentje te reizen, maar met z'n tweetjes was ook super gezellig.
Alec kon het blozen niet onderdrukken en zijn mondhoeken krulde ietwat omhoog. "Thank you, I think you're more interesting person than I am," zei Alec bescheiden. Het was niets voor hem om complimentjes te ontvangen, meestal gaf híj die. Wat niet weg nam dat hij Adriana steeds leuker begon te vinden en het erg naar zijn zin had. Een tweede keer kwam de ober langs, met twee mooi opgemaakte borden risotto. Het zag erg verrukkelijk uit, en zo rook het ook. "Bon appétit," zei Alec met zijn leukste Franse accent en keek met glimmende oogjes naar Adriana.

"Maybe.. Or maybe not. You're spoiling me too much already!" Grinnikte Adriana. Vervolgens werd ze afgeleid door de ober en haar eten. Ze had nu toch écht wel honger gekregen. Als ze alleen was geweest had ze zich zeker op haar bord gestort. Maar met Alec erbij kon ze niet anders dan langzaam en vooral geduldig eten.
"Gustoso," Lachte ze nog plagerig voordat ze haar eerste hapje nam.

"You're worth spoiling," legde Alec grinnkend uit. Hallo besefte ze dan niet hoe leuk ze was? Ze was smoking hot, wat naast het feit stond dat ze een leuk karakter had. Ze was erg spontaan, leergierig, gezellig en aardig. Zulke mensen verdienden het om goed behandeld te worden hoor. Of nouja, Alec dacht en vond dat Adriana hier bij hoorde.
Alec nam een hapje van het eten dat hem geserveerd werd, en keek verrassend naar Adriana. "Wow, this tastes lovely," zei hij genietend. Een slokje wijn tussen door en verder gaan met het eten. Hopelijk vond Adriana het ook lekker, en zat ze niet ondertussen half te kokhalzen van dit voedsel. "How about you, do you like it?" vroeg Alec waarna hij nog een lepel risotto in zijn mond duwde.

"No I'm not.." Adriana mompelde een beetje afwezig. Ze was helemaal niet naar hier gekomen met het plan om stapelverliefd te worden. Ze speelde met jongens. Ze had normaal helemaal geen gevoelens bij hen! En nu leek haar vertrouwde gedrag echt zo ongelofelijk stom dat ze er bijna misselijk van werd. Maar dat wilde ze natuurlijk niet laten merken aan haar perfecte gezelschap. Ze glimlachte naar hem en knikte. "It's just what I expected. Delicious."

Meisjes.. Ze gaven nooit toe. Toch had Alec ergens het gevoel dat iets Adriana dwars zat, maar stopte die gedachte gauw weg. Hij vond het vervelend om te vragen wat er was, aangezien het antwoord waarschijnlijk 'nothing' zou zijn, en er zou zo'n awkward moment zijn. Gelukkig vond ze in elk geval het eten lekker!
Alec voelde dat zijn telefoon af ging en het typische iPhone geluidje was te horen vanuit zijn broekzak. Snel haalde hij zijn telefoon uit zijn zak en drukte die uit. "Sorry, it's my father." zei hij verontschuldigend en wilde eigenlijk het liefst van onderwerp veranderen maar kon dat niet. Met kleine hapjes ging Alec door met eten, en hij nam af en toe nog een slokje van zijn wijn. De gedachte dat zijn vader weer belde was niet erg geruststellend, aangezien er vast weer een akkefietje met zijn moeder zou zijn.

Adriana keek hem even aan en schudde toen haar hoofd. "No please, take it! It's family, family is important." Legde ze uit. Ze vond het heus niet erg hoor! Ze zou zelf ook wel opnemen als haar ouders haar belden. Je wist maar nooit watvoor belangrijks er was, toch?
Maar Alec had intussen al afgedrukt, dus het maakte niets meer uit. Adriana ging weer langzaam verder met eten en hoopte dat er een nieuw leuk onderwerp te binnen zou schieten. Die stilte vond ze toch een beetje akelig. Op die momenten hoorde ze zichzelf echt denken en dat.. Was niet leuk.

"I guess it's my mom, she always causes problems." Alec haalde zijn schouders op en klakte met zijn tong. Hij haatte het als zijn moeder weer iets stoms had gedaan. Niet alleen haatte ze haar eigen zoon en was dat een feit, ze behandelde zijn vader ook als een slaaf. Nooit was iets goed genoeg voor zijn moeder, en ze deed altijd maar wat ze wilde. Ze ging altijd haar eigen gangetje zonder ook maar iets af te spreken met zijn vader. "Well it's kinda rude to call with someone when you're having dinner with such a beautiful girl," zei Alec en nam de laatste hapjes van zijn bord. Hij was altijd een snelle eter.
"And your family? Do you have many other brothers or sisters?" vroeg Alec met een glimlach en wilde het liefst zo snel mogelijk vergeten dat zijn vader zojuist had gebeld.

"Oh, I'm sorry." Adriana voelde toch wel aan dat hij er niet echt over wilde praten. Dus liet ze het ook maar. Het was immers toch ook onbeleefd om verder te vragen. En het laatste wat ze wilde was dat Alec haar minder leuk zou vinden door haar stomme gedrag.
"Apart from Micael, I have three other brothers and one sister." Zei ze met een glimlach. Ze vond haar grote familie altijd wel gezellig, ook al zeurden zij soms ook over haar. Maar goed.