De kamer van Kylan en Demian

Een grote, rechthoekige, niet al te ruim ingerichte kamer. In deze kamer zijn vooral donkere pasteltinten gebruikt. Drie muren zijn lichtbruin, de andere donkerbruin. Er staan twee donkerhouten bedden en twee donkerhouten kasten. Verder ligt er meteen als je binnenkomt een groot, donkerrood vloerkleed op de houten vloer. Heerlijk als je koude voeten hebt. Naast ieder bed staat een bijpassend nachtkastje en er staat nog een iets lagere en brede kast naast de deur.

Toen Demian de deur opengooide, wist hij meteen dat deze kamer voor hem was. Zo te zien was er nog niemand en hij had ligging vlak naast de trap. Veel beter kon hij het niet krijgen. Toen hij de kamer in liep, voelde hij meteen het zachte vloerkleed onder zijn voeten. In één beweging haalde hij zijn rugzak van zijn schouders en gooide hem op het rechter bed. Hij liep naar het bed toe en legde zijn snowboard naast zijn rugzak. Een plotseling gevoel van honger overviel zijn maag. Hij fronste. Nu moest hij de keuken nog zien te vinden.

Kylan liep enthousiast door de gangen naar alle kamers te kijken totdat hij een deur open zag staan. Nieuwsgierig als hij is, keek hij de kamer in en glimlachte toen hij Demian zag staan. 'Hey,' zei hij terwijl hij de kamer bekeek en twee bedden zag staan: 'Mind if I join?' Hij hield zijn spullen nog even vast afwachtend op zijn antwoord terug. Een kamer delen met Demian vond hij wel gezellig, ze hadden naar zijn idee wel veel gemeen.

Demian keek even verbaast naar Kylan. 'Tuurlijk mag dat!' zei hij met een glimlach. Het leek hem gezellig om een kamer te delen met Kylan. De hele dag snowboarden en 's avonds de stad onveilig maken, dat leek hem wel wat. 'Heb jij ook honger?' vroeg hij aan hem. Hij moest toegeven dat hij dan ook wel een erg hongerig, bodemloos persoon was. Niet dat hij daar moeite mee had, ofzo.

Kylan legde zijn spullen op het overgebleven bed neer. 'Gezellig,' glimlachte hij en nam plaats op een stukje van het bed. Een kamer had hij in iedergeval al geregeld. Hij kon niet wachten om op zijn board te stappen. 'Mhah beetje trek, maar we kunnen wel iets halen. Volgensmij is hier vast wel wat te eten.' Hij ging met een hand door zijn haar en stak vervolgens beide handen in zijn zakken.

Demian ging even met zijn handen over zijn buik. 'Ik heb zin in pizza' deelde hij mee. Hij ging naast zijn rugzak op zijn bed zitten. 'Zouden die in de diepvries liggen?' vroeg hij, wetend dat Kylan dat ook niet wist. Hij keek naar de deur, die nog openstond. Hij beet even op zijn lip, een nare gewoonte als hij honger had.

'Pizza kan er altijd wel in,' zei Kylan opgewekt en stond op van het bed. 'Zullen we maar gewoon gaan kijken in de keuken?' Hij keek naar Demian en toen weer de kamer rond. 'Als we die ooit gaan vinden hier.' Hij keek bedenkelijk naar de twee kastjes en speelde met de mobiel in zijn zak.

Demian sprong op. 'Als we hem niet vinden, vragen we gewoon de weg' zei hij lachend. Met zijn handen in zijn zakken liep hij naar de deur. Hij liet zijn spullen gewoon liggen, hij verwachte niet dat iemand er iets mee zou doen. Hij liep de gang op, draaide bij de trap en liep naar beneden. 'De keuken zou toch niet boven zijn?' vroeg hij, terwijl hij omhoog keek naar Kylan.

Kylan liep hem blind achterna. Hij had geen idee hoe dit allemaal in elkaar zat, overal waren gangen, kamers en trappen. 'Ik gok dat hij bij de grote hal ergens is, waar we binnen kwamen.' Hij liep de trap af en volgde Demian.

Demian sprong de laatste traptree af. Hij knikte. 'Oke, is goed' Zei hij. Hij keek een beetje om zich heen. Konden ze niet gewoon bordjes op de deuren zetten?

Ik ga verder in de keuken