Londen opende de deur en bleef vervolgens even verbaasd staan. De kamer was precies haar stijl. Simpel en mooi. Met een dromerige glimlach op haar lippen sloot ze de deur achter zich. Dit was haar kamer, dat wist ze zeker. Dit was de plek waar ze de komende tijd door wou brengen. Het enige wat er misste was een piano, al had ze ook niet verwacht dat die er zou staan. Al glimlachend keek ze de kamer rond. Haastig besloot ze haar schoenen uit te trekken en op het bed te springen. Op haar mobiel zette ze haar lievelings lied op. Hometown glory from Adele.