Torino's bar

Dit is de populairste bar van Torino. Kom gezellig langs voor een drankje! Het is niet alleen populair, maar ook erg gezellig. Veel jongeren bevinden zich hier s'avonds.

Spoiler:

Na een power nap op zijn nieuwe kamer, besloot Maxime Torino in te gaan en de stad te verkennen. Al gauw kwam hij in een gezellige bar terecht. Ergens had hij gelezen dat dit de populairste bar was van Torino, dus hij zat goed voor een drankje. Hij liep door de menigte heen die zich allemaal in skikleding hadden gekleed terwijl hij rond liep in zijn favoriete outfit. Een wit v-hals shirt met een spijkerbroek en om zichzelf warm te houden een lekker zittende vest. Zijn haar zat zonder gel best goed, dus liet hij het zo. Gel werd toch alleen maar vies. Hij zette zichzelf op een barkruk neer en probeerde contact te maken met de barman: 'Martini graag.'

Adriana vond dat ze naast al dat snowboarden ook wel eens mocht uitgaan. En er was nu toch niemand in de buurt om haar te zeggen wat ze wel en niet mocht doen, niet dat ze daar zou naar luisteren.
"Vodka-redbull, alsjeblieft!" Riep ze naar één van de barmannen. Gelukkig was het nog niet al te druk en kreeg ze haar drankje meteen. Gretig nam ze een grote slok en voelde het lekkere drankje door haar keel glijden.

Maxime hoorde iemand naast zich en was dan ook zo nieuwsgierig om naar links te kijken. Hij zag een meisje staan. Hij gokte van zijn leeftijd, 18 á 19. Hij glimlachte even bij het horen van wat ze bestelde: 'Goeie keuze.' Hij kreeg zijn drankje gelijktijdig met haar. Hij gokte er maar op dat ze hier niet woonde, maar op vakantie was en hief zijn drankje op. 'Proost op een leuke vakantie?' zei hij glimlachend.

Adriana keek verrast op toen ze al meteen werd aangesproken. Wat was het heerlijk om altijd zo'n aandacht te krijgen! Ze werd er helemaal vrolijk van.
Ze ging op de barkruk zitten en draaide, met haar zwierige haar, naar de jongen toe. Met een verleidelijke glimlach nam ze eerst nog een slokje, voordat ze hem antwoordde. Al was dat misschien een beetje onbeleefd.
"Ja, proost!" Ze ging er dan ook meteen vanuit dat hij ook van het ski-oord kwam. "Gezellig hè, hier komen opwarmen na zo'n hele dag in de sneeuw."

Maxime nam nadat zij een slok had genomen ook een grote slok, waardoor het glaasje al bijna weer leeg was. Hij had goed gegokt, ze was hier inderdaad op vakantie. Zal ze ook in de Chalets zitten waar hij zat? Hij schonk haar een glimlach. 'Ik kom net aan, maar sneeuw zie ik thuis ook.' Hij draaide zich een kwartslag zodat hij met zijn lichaam haar kant op zat en leunde op de bar. 'Hier warm je inderdaad lekker op.' Hij nam de laatste slok van zijn glas en zette hem daarna leeg op de bar neer. 'Zo, en met wie heb ik het genoegen?'

Adriana nam nog een discreet slokje en zette haar glas ook even neer op de bar.
"Adriana Valdini, en jij?" Ze stak haar keurig gemanicuurd handje naar hem uit en glimlachte. "Oh, dus je woont ergens waar het koud is? Hmm... Jij liever dan ik! Ik houd toch meer van het zonnetje hoor." Ze knipoogde even, gewoon, omdat ze dat leuk vond.

Maxime moest even lachen na de knipoog die ze gaf. 'Maximilian Selvia, maar kort Maxime.' Hij glimlachte terwijl hij haar hand vast pakt en hem lichtjes schudde. 'Tuurlijk, ik had niet anders verwacht. Dus zwitserland is niks voor jou? Dan moeten wij maar nooit gaan trouwen.' Dat laatste deed hem lachen. Hij ging even kort met zijn hand door zijn haar en deed zijn vest goed.

"Oh, Zwitserland!" Bracht Adriana verrast uit. Dan kon hij vast wel goed Frans, ja toch? Wat romantisch! "Nee, inderdaad. Ik droom ervan om in Milaan te gaan wonen." Legde ze uit. "Dat zou erg goed voor mijn modellencarrière zijn."
Ze was natuurlijk nooit beschaamd om even terloops mee te delen dat ze model was.

'Milaan is wel gaaf ja,' glimlachte Maxime terwijl hij even rond keek. 'Model right?' Hij bekeek haar even van top tot teen en knikte toen. 'Begrijp ik volkomen,' zei hij en schonk haar een knipoog terug. 'Waar verblijf je deze vakantie?' Hij speelde met de touwtjes van zijn vest terwijl hij haar aankeek.

Adriana glimlachte tevreden bij het horen van zijn compliment. Maar verder ging ze er ook niet op in.
"In die chalets van de organisatie. Jij ook, neem ik aan?" Ze nam nog een slok van haar drankje en glimlachte weer. Het viel haar eigenlijk nu pas op dat Maxime zelf ook wel een plaatje was. Ze complimenteerde zichzelf nog eens in haar hoofd, dat ze bij deze handsome guy was opgevallen.

Maxime knikte op haar stelling en snakte naar wat te drinken. Zij had volgensmij haar glas nog niet leeg, maar hij vond het wel zo netjes om haar te trakteren. Hij hield de barman aan. 'Voor mij een Malibu cola en voor de dame nog een Vodka-Redbull?' Hij keek Adriana even vragend aan. Vervolgens legde hij wat geld neer richtte zijn aandacht weer op Adriana. 'Vandaag al de pistes opgegaan?'

Aangezien Adriana alweer een volgend drankje aangeboden kreeg, maakte ze haar huidige glas snel leeg door het in één keer achterover te slaan. Hmm, dat ging er altijd wel in! Snel knikte ze ter bevestiging van Maxime's nieuwe bestelling.
"Ja, natuurlijk." Antwoordde ze. Dat het nou alleen maar de groene piste was geweest, samen met Alec als persoonlijke leraar, vertelde ze er maar niet bij. Dat ging hem toch ook niet aan?

Ze kregen opnieuw al snel hun drankjes en Maxime schoof de Vodka-Redbull richting Adriana. 'Asjeblieft,' zei hij en nam een slok van zijn eigen Malibu cola. Hij was pas net aangekomen en had het nu al naar zijn zin. Hij keek weer even naar Adriana en glimlachte. Ze was een aardige meid, vond hij.

Adriana nam gulzig weer een slok. Het gesprek was een beetje stilgevallen en ze voelde Maxime's ogen op haar gericht. Ze kon het niet laten, maar haar gedachten gingen al meteen naar het moment waarop ze hem innig zou zoenen. Hey, het was alweer meer dan een week geleden dat ze echt nog eens zoiets had gedaan hoor! Men kon het haar niet kwalijk nemen hè.
"En... Heb je een vriendin op het moment?" Vroeg ze dan maar. Dat maakte gesprekken meestal wel weer levendig.

Maxime moest even nadenken toen ze die vraag stelden. Tuurlijk wist hij het antwoord wel, maar de vraag kwam onverwacht. Hij glimlachte en schudde zijn hoofd. 'Nee, ik ben niet zo'n type. Jij?' Een vriendin was niet iets voor hem, hij kreeg veel aandacht van meisjes en aangezien meiden snel jaloers werden, naja sommige dan, vond hij het maar niks.

Adriana begon te glunderen. "Hetzelfde." Antwoordde ze simpelweg. Dit kon nog wel eens leuk worden, aangezien ze beide niet naar iets serieus op zoek waren. Dan zou er voor een keertje alleen maar fun en geen drama zijn. Wat perfect! Ze werd er bijna opgewonden van zeg.
"Oh kijk," Adriana wees naar één van de grote ramen in de bar. "Het sneeuwt alweer!"

Maxime draaide zich lachend om en keek naar de grote ramen. 'Verassend,' zei hij nog steeds lachend en draaide zich weer om naar Adriana. Hij nam een gulzige slok van zijn drinken. Dat kwam je niet vaak tegen, een meisje die niks serieus wou en blijkbaar wel in was voor fun. Het was tevens vakantie, dus een beetje rotzooien kon. 'Dus je had liever zon gehad? Wat doe je dan hier?' zei hij en glimlachte.

"Heey!" Adriana gaf hem een speelse klap op zijn been en giechelde. Ze had heus wel door dat hij haar opmerking aan het uitlachen was hoor! Pffs!
"Ik woon in Rome, daar sneeuwt het helemaal niet zo vaak hoor!" Verdedigde ze zichzelf. "En ja, inderdaad, ik heb liever de zon. Maar ik ben hier omdat ik het mijn broer heb beloofd. En als ik iets beloof, doe ik het ook." Dat dat alleen voor haar broer en andere familieleden gold, vertelde ze er maar niet bij.

Maxime keek verontwaardigd van zijn been weer naar Adriana. 'Sla jij altijd mensen die je net kent?' zei hij en glimlachte toch. 'Oke, maar je weet wel waar je bent nu hè, hier sneeuwt het de hele dag bijna door.' Hij nam nog een slok en grijnsde. 'Je broer hé, waarom heb je het hem beloofd? Weddenschap verloren?'

Adriana leunde lichtjes voorwaarts en keek hem met een leuk glimlachje aan. "Nee hoor, alleen de leuke jongens!" Grapte ze. Of was het flirten? Tja.
Vervolgens ging ze weer goed zitten en nam nog een slok van haar drankje. "Oh nee hoor. Ik heb het hem gewoon beloofd, omdat hij vond dat ik sportiever moest worden." Vertelde ze vrolijk. Door al die leuke jongens hier, vond ze het zelfs geweldig dat Micael deze reis geregeld had.

Maxime leunde ook een stukje haar kant op. 'Ik dacht al zoiets,' zei hij en ging weer recht zitten om zijn strak zittende shirt goed te doen. Hij nam de laatste slok van zijn drinken en zette hem weer terug op de bar.
'In een bar zitten is niet echt sportief,' grapte hij en keek naar de bar die begon vol te stromen.

"Ik houd het sportieve gedeelte voor overdag." Antwoordde ze met een poeslief stemmetje. "Maar we kunnen wel dansen?" Stelde Adriana vervolgens voor. Er was toch een soort van dansvloer in de bar en de muziek werd ook steeds leuker. Dus waarom niet? En als hij niet mee wilde, kon ze vast wel een andere leuke jongen vinden om mee te dansen. Daar liep het in Italië toch vol mee.

'Geen sportieve dingen s'nachts?' zei hij en hield zijn lach in. Een inkoppertje, vond hij het zelf. 'Dansen klinkt goed,' knikte hij. Er waren meerdere mensen aan het dansen, dus dat zat wel goed. Sowieso had hij geen schaamte, hij kon wel dansen. De muziek was hier niet slecht geregeld, logisch dat dit een populaire bar is. 'Wacht, dat moet ik dan wel netjes vragen hè,' glimlachte hij terwijl hij haar hand pakte. 'Can I have this dance?' vroeg hij in een gefaket brits accent.

Adriana negeerde zijn grapje koppig. Hallo zeg, zo had ze dat natuurlijk helemaal niet bedoeld. "Sì, signore." Antwoordde ze ook weer even koppig in haar Italiaans.
Ze stond meteen op van haar barkruk en trok Maxime met zich mee de dansvloer op. Er kwam net een leuk liedje op heupwiegend op te dansen, dus het werd al meteen gezellig tussen hen.