Het binnenzwembad.

Devynne had gelezen in de folder dat er ook een zwembad was. Hoe kon het ook anders. Devynne had onder haar kleren haar bikini zitten. Ze had echt al lang niet meer gezwommen. Vroeger zwom ze echt elke week. Maar Devynne was al snel dingen zat als ze iets te vaak deed. Nu was het juist weer leuk omdat ze het al zo lang niet had gedaan.
Toen ze het zwembad binnen kwam gelopen kwam de gloor lucht haar tegemoet. Ze legde haar handdoek op een van de witte lig stoelen die er stonden en begon zich te ontdoen van haar kleren. Eenmaal alles uit nam ze een duik in het heerlijk verwarmde zwembad.

Vermoeid na de 12 uur lange vliegreis besloot Kylan naar het binnenzwembad te gaan voor een heerlijke warme duik. Hij legde zijn handdoek keurig neer op de ligstoelen en trok zijn shirt over zijn hoofd heen. Een koude tril ging door zijn lichaam heen terwijl hij naar de kant liep. Zijn blik viel op een meisje dat net voor hem het water indook. Hij glimlachte en dook toen ook het zwembad in. Na zijn duik, toen hij omhoog kwam, ging hij met zijn hand door zijn haren en opende weer zijn ogen.

Devynne had Kylan zien binnen komen en zat al in een hoekje te wachten tot dat zijn shirt uit ging. Een grijns stond bij de voor gedachte al op haar gezicht. Niet dat ze Kylan goed kende, maar een goed lichaam was nooit verkeerd, ofcourse. Toen hij eenmaal in het water was en Devynne niet opmerkte, merkte ze zichzelf maar op. 'Hee Kylan', zei ze alsof ze hem net pas had gezien. Ze kon de grijns rond haar lippen maar moeilijk bedwingen en probeerde er een gewone vriendelijke glimlach van te maken terwijl ze in zijn richting zwom.

Kylan had totaal niet verwacht dat het Devynne was en dat ze überhaupt nog zijn naam zo goed wist te onthouden. Hij glimlachte terwijl hij zich een halve slag draaide. 'Hey,' zei hij opgewekt en zwom een stukje haar kant op. Hij corrigeerde zijn haar door met zijn handen zijn haar een beetje naar achter te trekken en glimlachte richting Devynne. 'Ik had je niet gezien,' zei hij rustig. Hij had haar wel al opgemerkt, maar geen zin om uit te leggen dat hij niet wist dat het haar was.

Hoe kwam elke jongen hier toch aan zo veel haar? Toch was zijn lichaam een stuk interessanter dan zijn haar, iets wat ze nog beter zag nu hij dichter in beeld kwam. 'Hmn, nee ik jou ook niet', loog ze met nog altijd een grijns rond haar lippen. Ze was blij dat ze zijn naam goed had, snel het was Kylan helemaal niet. Dat zou best.. awkward zijn geweest.
'Alles goed?', vroeg ze uiteindelijk terwijl haar ogen langzaam terug gingen naar zijn gezicht.

Er kwam grijns op zijn gezicht toen haar blik omhoog ging naar zijn gezicht. 'Alles gaat redelijk goed, dankje. Met jou?' Hij zwom naar de kant ongeveer een halve meter van haar vandaan en leunde op de kant. Niet dat hij bang was om dichtbij te staan, maar hij kende haar niet. Dus nam hij liever afstand en een halve meter was nog aardig dichtbij. Hij irriteerde aan zijn haar dat een beetje plat op zijn hoofd zat en het was dan ook een tik op weer met zijn hand door zijn haren te gaan. Vervolgens rekte hij zich even uit en leunde weer op de kant.

Devynne haalde nonchalant haar schouders op. 'I'm fine..' fackin exelent thank you hot body, volgde er in haar gedachte. Devynne probeerde een gesprek te creëren maar werd ontzettend afgeleid door zijn hand die constant door zijn haar heen ging. Het gaf haar de neiging om.. door zijn haar heen te woelen als een achterlijke idioot. Dan zou ze hem natuurlijk de stuipen op lijf jagen. Toch liet de gedachte haar zachtjes grinniken. 'Dusss, waar kom je vandaan?', vroeg ze terwijl ze zich probeerdete focussen op het gesprek. Aan zijn accent kon ze niet echt raden waar hij vandaan kwam.

Kylan bekeek haar, volgens hem onopvallend, zover hij kon zien van haar lichaam en glimlachte uiteindelijk wanneer hij weer bij haar ogen uitkwam. Haar ogen sprongen bij haar er echt uit. Het trok zijn blik aan vooral als zij hem ook aankeek. 'Canada, jij?' zei hij zo kalm mogelijk. Hij kon nog wel eens iets zo snel zeggen dat hij het moest herhalen. 'Beetje bijgekomen van de reis?'

Devynne zag hem kijken en kon een grijnsje niet onderdrukken. Ze had waarschijnlijk de hele tijd al een grijns op haar gezicht. Acha ja, ze kon haar perverse gedachten gewoon wat moeilijk onderdrukken. Typisch.
'Ik kom uit Nice, Frankrijk', antwoordde ze terwijl ze met haar hand golfjes maakte in het water. 'Moah, het was niet zo heel lang vliegen', zei ze zonder te beseffen dat Canada een stuk verder van Italië lag dan Frankrijk. Devynne was gewend aan vliegen, ze deed het vaak zat, gewoon om er even tussen uit te glippen.

Kylan keek naar de grijns op haar gezicht wat hem deed lachen. Hij schudde even kort met zijn hoofd en ging met zijn handen over het water heen. 'Frankrijk klinkt me best gaaf, nog nooit geweest,' bekende hij en wreef even over zijn borstkas. Zijn blik ging langs de ramen waar het bleef sneeuwen. Hij had zin om buiten te gaan staan in zijn zwembroek en de sneeuw op zijn blote lijf laten vallen. Een nadeel was dan wel dat hij bevroren binnen kwam daarna.

'Nah, het is saai..', zei Devynne terwijl ze er een vies gezicht bij trok. 'Franse mensen zijn gemeen en willen alleen maar geld', tenminste zo waren de mensen uit haar omgeving. Hoewel het weer in Frankrijk altijd goed was, de cultuur ook wel mooi was, had ze verder helemaal niets met Frankrijk. 'Ik denk dat Canada beter is', zei ze terwijl de grijns langzaam weer terug keerde op haar gezicht. Ze was een keer in Canada geweest, toen was ze een jaar of 7 en ze kon zich er vrij weinig van herinneren.
Devynne zag Kylan naar buiten kijken, en hoopte dat hij het zelfde idee in zijn hoofd had als zij nu had. 'Wanne go outside?', vroeg ze voorzichtig.

'Het is denk anders als je er woont, dan dat je daar op vakantie komt,' zei hij bedenkelijk: 'Canada is mooi, maar ik wil daar niet me hele leven blijven wonen.' Hij glimlachte en ging even onderwater, maar gelijk weer omhoog om zijn haar maar plat te laten. Een lach ontstond toen het was alsof ze zijn gedachte kon lezen. 'I dare you,' zei hij glimlachend: 'met onze zwemkleren.' Hij wou de uitdaging wel aan gaan. Als je binnenkwam daarna, sprong je toch gelijk weer het zwembad in. Hij sprong op de kant en keek afwachtend naar Devynne.

Devynne grinnikte. 'Like I would say no to a dare', zei Devynne met twinkelende ogen. Ze sprong naast hem op de kant en bedacht hoeveel beter dit plan zou zijn als ze het naakt deden, maar dat hield Devynne verstandelijk voor zich. Beter was het niet al te koud, Devynne was nog al een kou kleun, maar dan was het extra lekker als ze weer in het warme bad kwamen.
Devynne stond op en sprong van de rand af. 'Ok, let's do this', zei Devynne met een brede grijns.

Kylan glimlachte en bood een hand aan zodat ze op kon staan. 'Ja? Kan je het aan?' zei hij terwijl hij langs het zwembad liep richting de schuifdeur naar buiten. Hij bekeek haar even aangezien ze nu uit het water was. Damn, ze mag der wel wezen, glimlachte hij in zijn gedachte en hield zijn hand op de deurklink. Een ril ging door hem heen aan de gedachte dat hij zo met zijn blote voeten op het sneeuw ging lopen, maar hij kon dan in ieder geval zeggen dat hij het had gedaan. Hij opende deur. 'Lets go,' zei hij: 'Ladies first.'

Devynne hupste met rare stapjes achter hem aan. Ze had dit wel eens op tv gezien, niets aan .. gewoon naar buiten en naar binnen.. in de kou.. terwijl het sneeuwde.
Devynne stond vlak achter hem en voelde de gure wind door de deur heen komen. 'Haha.. clever', zei ze met een kleine grijns en trillende ondertoon. 'Tegelijk, ik tel af, dan rennen we naar buiten, laten ons in de sneeuw vallen en rennen weer terug'. Devynne ging in de start houding staan en begon met af tellen. 'Drie, twee .. een'. Devynne begon als een malle te rennen en voelde de kou en de natte sneeuw tussen haar tenen. Eenmaal bij een dikker stuk sneeuw liet ze zich zelf vallen. 'Aaaaaah, man this is facking cold', riep ze met een brede glimlach.

Kylan hoorde haar af tellen en rende als een gek naar buiten, liet zich vallen in de sneeuw en bleef verschrikt van de kou een paar secondes liggen voordat hij opstond. 'Ik bevries letterlijk,' zei hij terwijl hij zijn hand uitstak zodat ze weer uit de sneeuw kon opstaan. 'Ach, we hebben het tenminste een keer gedaan.' Hij glimlachte en ging met zijn andere hand over de kippenvel heen dat zijn hele lichaam in beslag nam. Hij had een brede glimlach op zijn gezicht. 'Laten we het zwembad terug in duiken.'

Devynne had het verre van koud en was met haar armen en benen een sneeuw engeltje aan het maken terwijl er een brede glimlach op haar gezicht stond. Het was waarschijnlijk de adrenaline, Devynne kon van bijna elk dingetje wel adrenaline krijgen. Pas toen ze weer op stond uit de sneeuw op met Kylan mee naar binnen te lopen merkte ze hoe koud het was. Heel haar lichaam was bedekt met kippenvel. 'Ohh ja, het warme zwembad!', zei ze met klapper tanden. Snel rende ze weer naar binnen en dook het warme water weer in.

Kylan nam zo snel mogelijk duik in het zwembad, maar jammer genoeg deed dat hem ook niet veel goed. Bibberend kwam hij omhoog, maar zijn glimlach verdween niet. 'Dat was best awesome.' Hij strook zijn haar naar achteren en ging op de bodem van het zwembad staan. 'Nog een keer?' zei hij onserieus en lachte even.

NEW


Alec glimlachte toen hij eenmaal binnen was in deze heerlijke verwarmde ruimte. Ook toen Adriana had gezegd dat ze gelijk konden zwemmen zou dus geen problemen veroorzaken, en al snel trok Alec zijn jas uit. Hierdoor voelde hij zich al een stuk beter door, aangezien door die dikke jas zijn lichaam nog warmer werd door ook de warmte die vrij kwam.
"It's beautiful over here," merkte hij tussen door op en keek naar buiten door de ramen. Het was erg donker nu de zon onder was gegaan, en alleen de sneeuwvlokjes die naar beneden vielen kon je duidelijk zien.

Adriana knikte, terwijl ze de ruimte even in zich op nam. Het hier inderdaad erg mooi. En ook lekker warm, zoals verwacht! Ze voelde haar houd weer helemaal ontspannen.
Toen ze beide hun jas uit hadden, stootte Adriana een zacht lachje uit. "Wie het eerst in het water is wint!" Riep ze opeens. En als een gek begon ze zich helemaal uit te kleden. En dat ging nog lang niet zo snel als ze wilde, met al die extra kledingstukken om zich warm te houden! Ze hoopte maar dat Alec er net zo veel aan had, anders was ze al op voorhand verloren.

Alec keek verrast naar de Adriana die er plots een wedstrijdje van maakte en al haar kleding uit probeerde te trekken. Alec wist dat hij dit veel sneller kon, en strok zo snel mogelijk zijn schoenen uit en trapte die naar de zijkant. Als die nat zouden worden zou hij probably erg boos worden. Ook zijn trui had hij over zijn hoofd getrokken en hij wurmde zich uit zijn v-hals shirt. Het was nog een hele klus om goed te blijven staan, en Alec keek stiekem af bij Adriana om te zien hoe ver ze was. Helaas had zij zich helemaal ingepakt met allerlei overbodige kleding waardoor ze warm zou blijven, maar Alec had het beter getroffen in deze situatie.

Adriana struikelde bij het uittrekken van haar laatste bovenstuk bijna over één van de ligstoelen rond het zwembad en gilde even, waardoor haar stem wel erg luid weerklonk door de lege kamer. Toen ze eindelijk dat domme topje had uitgekregen, stak haar haar ook nog eens alle kanten op ook. En dan nog het allerergste: Alec was al veel verder!
Adriana ging maar snel verder met het uittrekken van haar snowboard broek, haar twee leggins en haar 6 paar sokken. Had ze overdreven? Ja, misschien toch wel een beetje. Dat kreeg ze nu onderhand ook wel door. Ze ging zo hard verliezen!
"Je speelt vals!" Riep ze lachend.

Het enigste waar Alec nu nog meer strugglede was zijn broek, die enorm gek vast zat. Hoe kreeg hij in godsnaam dat ding zo snel mogelijk uit!? Met veel gefriemel en gedoe klukte het toch niet. Maar gelukkig was er geen haast, aangezien Adriana toch nog moest beginnen aan de enorme hoeveelheid sokken en leggings die ze aan had.
"Ik heb er niet voor gekozen om zoveel kleding aan te trekken hoor!" zei Alec plagerig en had eindelijk zijn broek open gekregen. Misschien kon hij de volgende keer beter met een normale broek deze ruimte inlopen als iemand weer besluit om er een wedstrijdje van te maken.
Wiebelend probeerde Alec zijn sokken uit te krijgen die helemaal vast geplakt zaten aan zijn voeten. "Fuck," mompelde hij duidelijk. Hij kon echt niet verliezen door die stomme sokken!?

Adriana trok als een gek al haar sokken uit, stroopte haar twee leggins tegelijk naar beneden en kwam zo nog een keer vast te zitten. Neeee! Ze had ze beter apart naar beneden geduwd! Oh jee, wat een ramp weer.
"Ja, dat zie ik nu ook wel in!" Antwoordde Adriana, een beetje spottend met zichzelf. Ze was zelfs nog bijna afgeleid door naar Alec te kijken hoe hij aan het worstelen was met zijn sokken.. Bijna.. Nee! Ze moest winnen, hallo! Snel trok ze haar ene legging weer omhoog en zo kon ze de andere makkelijker uit trekken. Ja! Dit was het systeem! Ze was er echt bijna nu!