Zie je, meisjes en dingen vinden, dat was gewoon een enorm slechte combinatie. Grijnzend pakte Nathaniel haar sleutel af en liep hij de gang op. 'Volg mij maar, ik laat je je kamer wel eens eventjes zien.' Eens zien welk nummer ze had.. Hm, nummer 2. Dat was wel heel erg toevallig. Nathaniel controleerde nog eens of er niet een '1' was weggevallen ofzo, maar nee. Het was echt nummer 2. Zijn kamer. Niemand had hem ingelicht over deze kamergenoot. Niet dat hij het zo erg vond, maar een kleine waarschuwing was wel op zijn plaats geweest. Toch besloot Nathaniel niks te zeggen, het was leuker als ze er zelf achter kwam dat ze een kamergenootje had, en dat hij dat ook nog eens was.
Binnen 2 minuten had hij de kamer alweer gevonden, uiteraard. 'Hierzo, ga je gang,' zei hij, de sleutel voor haar neus houdend. Hij wilde wel eens zien hoelang het duurde voor ze de extra spullen opmerkte, ook al was dat dan niet zo abnormaal veel.
Onderwerp: Re: De gezamenlijke badkamer 
za dec 31, 2011 7:26 am