Het kleine terrasje

Het kleine terrasje dat bij het café "Via Lattea" staat, staat op de beste plek. Hier heb je het mooiste uitzicht over het ski terrein en kan je lekker een kopje koffie halen of een warme choco met slagroom. Het personeel is erg vriendelijk en de drankjes komen in no time bij je aan.

Adriana had begrepen dat ze hier verwach werd, het kleine terrasje in de buurt van de pistes. Kon haast niet missen, toch?
Ze had zich extra warm aangekleed, want het zou een lange dag in de sneeuw worden! Ze had er toch wel zin in eigenlijk. Niet meteen in het snowboarden zelf, want Micael had haar dikwijls gewaarschuwd dat het moeilijker was dan het leek, maar wel in het feit dat ze een nieuw speeltje had ontdekt. Lieve, Engelse Alec. Op zich was er echt niks verkeerds aan hem op dit moment, maar ze zou vast wel iets ontdekken waaraan ze zich zou gaan ergeren en dan kon ze toch weer niet anders dan hem laten vallen en een andere speeltje zoeken. Dat was nou eenmaal wie ze was en wat ze deed.
Maar toch voelde Adriana zich op sommige momenten wel eenzaam. Heel diep vanbinnen...

Alec zat op een lange houten loungebank waar allerlei lekkere kussens op lagen. Zijn snowboard lag onder zijn benen, en hij zelf was bezig met het smsen naar zijn vrienden. Hij had in de aantal minuten dat hij wachtte op Adriana al twee drankjes besteld, eentje voor hem en eentje voor haar. De bestelling bestond uit een cappuccino en een warme chocomelk - voor madame. Het was buiten nog best koud, Alecs adem veranderde in een warme rook wolk als hij die uit blies. Zijn iPhone schermpje besloeg ook telkens, waardoor Alec die weer schoon moest vegen om de seconde or so.

Adriana had van haar broer begrepen dat haar gehuurde plank ergens zou staan, maar aan die 'ergens' had ze op dit moment weinig. Maar geen nood! Alec zou haar vast wel kunnen helpen, ja toch?
Ze blies opgelucht haar ademwolkje uit toen ze hem op een bank zag zitten, en in een drafje lief ze naar hem toe. "Hello there! I found you!" Lachte ze vrolijk. Auch, haar neus was eigenlijk wel heel koud... Wat als hij helemaal rood was geworden?! Oh nee, wat een horror!

"Oh hey!" zei Alec met een glimlach. Hij moest eigenlijk een beetje lachen om het neusje van Adriana, maar probeerde zijn lach in te houden. "Your nose looks very cute this way," en een lieve lach verscheen op Alecsanders gezicht. Hij schoof de warme chocolademelk naar Adriana en keek haar weer aan. "I ordered a hot chocolate milk for you, is it alright?" vroeg Alec afwachtend en nam zelf een slok van zijn cappuccino. Het was heerlijk om de warme drank door je lichaam te voelen stromen, vooral als het zo intens koud was. Alec kon het ook niet laten om een korte "ahhh," te onderdrukken nadat hij wat slokjes had genomen.

"Heeey! Don't laugh!" Adriana gaf hem een speels duwtje tegen zijn schouder. Vervolgens wreef ze even over haar koude neusje en ging langs hem zitten.
"Ah, chocolate! I love it, thank you." Gretig nam ze haar tas en dronk voorzichtig enkele slokjes. Lekker! En haar neus werd ook al weer wat warmer, en hopelijk minder rood. Adriana keek opzij naar haar gezelschap en giechelde lichtjes toen hij genietende geluidjes maakte. Wat was hij leuk!

Alec lachte en keek naar Adriana. "Sorry, it's just cute." Alec haalde een hand door zijn haar, en liet zijn handen daarna om zijn warme bekertje geklemd. Het was zo lekker warm, hij kon er wel liters van drinken.
"No problem," zei Alec liefjes en keek naar de spullen die ze bij zich had. Een tas. Huh? Had ze dan geen snowboard? Alec krabte achter zijn hoofd om daarna toch maar te vragen hoe het zat. "So, where is your snowboard actually?" vroeg hij nieuwsgierig. Of ze was 'm vergeten, of ze had er geen. Dan moesten ze er even eentje huren bij de tent naast dit terrasje, wat niet zo'n moeite was.

Dus hij was inderdaad het gentleman type. Adriana voelde zich net een prinsesje bij hem. Niet dat ze zich anders niet zo voelde, maar dat was bijzaak hè.
"Oh, my brother said it has to be somewhere. He rented one for me. But I don't know where it is." Bracht ze een beetje hulpeloos uit. Hallo, redder in nood! Red dit arme kind! Ze was eigenlijk helemaal niet op de hoogte van al dat gedoe, aangezien Micael dat allemaal geregeld had. Maar ja, het oorspronkelijke plan was ook dat ze de eerste dagen samen zouden doorbrengen en dat hij haar zou leren snowboarden.
Maar Adriana vond plan B stukken beter.

"Aha.. Well otherwise I can rent one for you. I guess you don't know the address or the name of the shop, do you?" vroeg Alec terwijl hij zijn lege bekertje op het lage houten tafeltje zette. Het interessante vond Alec dat Adriana ook nog eens een broer had, die hier ergens rond liep. Hopelijk was het niet zo'n arrogante macho die de lichaamlijke afmetingen had van een kast. Niet dat Alec daar bang voor was.. Maargoed, daar hoefde hij hopelijk ook niet nog een keer over na te denken.
"Would you like to drink something else? Or do you want something to eat? Cause maybe we should go to the shop next door to rent you a snowboard," stelde Alec voor. Hij had nu ook wel zin gekregen om te gaan snowboarden hoor!

Adriana dronk haar inmiddels lauw geworden chocomelk op en schudde haar hoofd. "No, I don't know." Oke, nu kwam ze wel érg hopeloos over. Dat moest ze maar even opklaren. "Because the plan was that he would teach me and he would get my snowboard. But, I don't mind that you are here. We will go to that shop instead. I'm not that hungry yet anyway." Ziezo, nu begreep hij de situatie vast wel. En ze had ook meteen laten blijken dat ze hem er graag bij had. Lief toch hè?
Adriana stond weer recht, zwierde haar haar over haar schouder zoals ze dat altijd wel deed, en wachtte op Alec.

"Yeah that's alright. Well let's go then." Alec stond op en pakte zijn enorme snowboard. Zijn snowboardboots had hij al aangetrokken, en hij liep naar het paadje dat leidde naar de gewone straat. Het duurde niet erg lang voordat ze beiden voor het winkeltje stonden, en op het punt stonden om de winkel in te lopen.
"So.. What kind of snowboard are you looking for?" vroeg Alec toen hij naast Adriana stond. In het winkeltje hingen allerlei soorten snowboards, met verschillende kleuren en maten.

Adriana keek met grote ogen rond in het winkeltje. Wauw, ze wist niet dat er zoveel verschillende soorten en maten bestonden!
"I want a pretty one!" Zei ze enthusiast, en lachte even. Hallo zeg, als er toch zoveel keuze was, dan mocht ze toch best een mooie uitkiezen, ja toch?
"Does the size matter? Which one do you think I should take?" Vroeg ze liefjes. De mening van een deskundige vragen was toch goed van haar.

Alec glimlachte toen Adriana zei dat ze een mooi snowboard wilde. Meisjes.. zolang ze er maar mooi uit konden zien vonden ze het best. Toen Alec besefte dat Adriana nog niet zo gek klein was, dacht hij dat het goed was om ongeveer een zelfde maat snowboard als die van hemzelf te kiezen.
"I bet you want one wich matches your jacket, don't you?" vroeg Alec nieuwsgierig en liep iets verder naar achter. Er stonden hier allerlei mooie snowboards die je kon huren, maar ook kopen. Gelukkig speelde geld geen rol bij Alec.

Adriana lachte en knikte ook meteen. "That would be great!" Tja, als model moest je er natuurlijk wel altijd erg stylish uitzien hè. Maar er was wel één probleem...
"But I have three different jackets with me. So this is gonna be hard to find." Ze pruilde een beetje, maar ging toch verder met zoeken.

Een lachend geluid kwam uit Alecsanders mond, toen hij de laatste zin van Adriana hoorde. "Oh girls girls girls. Why do you have so many clothes!?" vroeg Alec onvoorstelbaar. Was het niet veel makkelijker om maar één jas mee te nemen? Dat was ook veel praktischer toch?
"Maybe you should take this brownish one, it has kinda the same color as your hair," stelde Alec voor. Dan zou haar snowboard sowieso bij haar passen, en maakte het niet zo erg veel uit wat voor kleding ze aan had toch. "Do you also have snowboard glasses?" vroeg Alec daarna. Hij hoopte van wel, want als Adriana ook nog een snowboard bril moest gaan uitkiezen zouden ze daar waarschijnlijk meer tijd aan moeten besteden dan aan het snmowboarden zelf. Er waren te veel brillen om uit te kiezen in dit winkeltje.

Adriana draaide zich om en keek Alec grijnzend aan. "I love clothes, I love fashion. I love looking good, is that a bad thing?" Ze ging er natuurlijk automatisch vanuit dat hij nee zou zeggen, dus babbelde ze meteen verder. "Of course not! So yes, I got three jackets for this holiday. I just don't want to get bored of myself, you know? I have to be able to change my outfit when I want to. And snowboarding with always the same jacket... No, not for me."
Ze haalde nog eens haar schouders op ter bevestiging en bekeek toen het snowboard dat Alec voorstelde. Hm. Het paste inderdaad wel bij haar haarkleur. Wat een goed idee!
"I like this one!" Bracht ze opgewekt uit.

"I could imagine that," antwoordde Alec simpel. Eigenlijk had hij niet verwacht dat er een soort van preek aan kwam, maar als gauw was hij dat weer vergeten. Hij stelde het sich al voor, dat Adriana met vijf verschillende koffers het chalet binnen zou lopen. De hal zou half vol staan met haar koffers en tassen. Niet dat hij dat erg vond, Alec vond het soms wel leuk als meiden zich zo optutte.
"Yeah, I think this one's made for you." Alec pakte het snowboard van het rekje af, en zette 'm naast Adriana. Het zag er goed uit, dacht hij. "I think there's no other board wich will look better on you than this one," complimenteerde Alec haar lief.

Adriana nam de plank van hem over en het verbaasde haar dat hij zo zwaar en onhandig aanvoelde. Hallo, hoe ging ze ooit die berg op geraken met dit ding? Plotseling begon ze te twijfelen aan haar hele plan. Misschien had ze toch beter de eerste dag met haar broer doorgebracht, zodat ze tenminste de basics al beheerde. Nu zou ze vast overkomen als het groenste groentje ooit. Wat belachelijk.
"Eh, yes. I think so too." Antwoordde ze eerst nog wat onzeker, maar daarna net alsof het haar idee was geweest van in het begin.

Alec nam het board over, en liep ermee naar de kassa. Voor een weekje het board huren, was zijn plan. Tenminste, dat leek hem het beste. Misschien dat ze in die tijd dan een beter board had gezien of liever een andere kleur wilde, dan kon ze die gewoon kiezen. Het kostte honderd vijf en zeventig euro, wat relatief nog best duur was. But Alec couldn't care less.
"So, here you are. Shall we got to the slopes?" vroeg Alec. Het leek erop dat Adriana er klaar voor was, en Alec had nu wel zin om te laten zien wat hij in huis had.

Het viel Adriana niet eens op dat Alec alles voor haar had betaald. Om heel eerlijk te zijn, was ze daar al aan gewend. De meeste jongens deden dat automatisch voor haar. Dus verder besteedde ze er geen aandacht aan.
"Now?" Adriana deed haar best om de opwinding in haar stem te verbergen, maar dat lukte niet helemaal. "Ok!"

Zullen we verder gaan bij de pistes? Kies jij maar welke ghehe.